مقاربت در بارداری
در زنان حامله سالم،مقاربت معمولا بی خطر است و محدود کردن مقاربت در طول بارداری طبیعی لازم نیست.
بهتر است نزدیکی در وضعیت خوابیده به پهلو باشد،دخول تا انتها صورت نگیرد،بهتر است تحریک پستان صورت نگیرد چون باعث انقباضات رحمی می شود..
در مواردی که خطر سقط یا زایمان زودرس وجود داشته باشد،باید از مقاربت خودداری شود،یا دفعات آن کاهش یابد یا بدون ارگاسم باشد،چون باعث ایجاد انقباضات رحمی به ویژه در کسانی که سابقه سقط مکرر یا نارسائی دهانه رحم یا سابقه زایمان زودردس را دارند می شود.
با پیشرفت حاملگی تمایل به مقاربت جنسی به طور قابل توجهی کاهش می یابد و این تغییر میل جنسی در طول بارداری امر شایعی است .این کاهش می تواند به علت کاهش میل جنسی یا به علت ترس از به خطر افتادن حاملگی باشد.ولی در بعضی افراد نیز ممکن است تمایلات بیشتر شود..
بسیاری از زنان در طول حاملگی راحت تر به ارگاسم(اوج لذت جنسی)می رسند با این حال غالبا میل جنسی در سه ماه اول و سوم کاهش پیدا می کند.
دو مورد ممنوعیت مطلق برای مقاربت در دوران حاملگی:
پس از پاره شدن کیسه آب دور جنین.
وجود جفت سرراهی شناخته شده.
در این شرایط باید از راندن هوا با فشار به داخل مهبل خودداری شود،چون در این حالت خطز آمبولی هوا وجود دارد که کشنده است.