درد لگن شامل درد زیر ناف است. زمانی مزمن (به معنی طولانی مدت) در نظر گرفته می‌شود که بیماری حداقل شش ماه ادامه داشته باشد. این نوع درد از یک خانم به خانم دیگر فرق می‌کند. در بعضی موارد دردی ملایم است که پایدار نیست. در بعضی موارد درد پایدار و شدید است که اختلالاتی را در خواب و کار بیمار به وجود می‌آورد. درد لگن به دلایل زیادی ایجاد می‌شود. درد لگن می‌تواند نشانه‌ای از عفونت در بدن یا ناشی از درد استخوان‌های لگن یا ارگان‌های غیر تولید مثلی داخلی لگن از قبیل مثانه و کولون باشد. در زنان درد لگن بیشتر ناشی از مشکلات ارگان‌های تولید مثلی داخل رحمی – تخمدانی از قبیل رحم، تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، سرویکس و واژن است.
- حاملگی خارج رحمی
- سقط
- بیماری التهابی لگن
- تخمک‌گذاری
- کرامپ‌های قاعدگی
- فیبروم
- آندومتریوز
- سرطان رحم
- سرطان سرویکس
- دو یا تعداد بیشتر حاملگی
- تخمدان پلی‌کیستیک
- اختلالات هورمونی
دردهای رحمی – تخمدانی شکایات متنوع و زیادی دارند. برخی از آن‌ها شامل موارد زیر می‌شود:
- درد شدید و پایدار
- دردهای غیر پایدار
- درد مبهم
- درد تیز یا کرامپی
- فشار و سنگینی در لگن
- درد حین رابطه جنسی
- درد حین اجابت مزاج
- معاینه لگن
- تست‌های خونی و ادراری
- تست بارداری
- ام‌آر‌آی
- سونوگرافی لگن
- سونوگرافی ترانس واژینال
- هیستروسکوپی
- لاپاراسکوپی: در این روش پزشک برش کوچکی در بدن ایجاد می‌کند و تیوبی که دارای دوربین (لاپاراسکوپ) است را به داخل بدن وارد می‌کند. لاپاراسکوپ به پزشک اجازه می‌دهد که ارگان‌های داخل لگن را ببیند و ناهنجاری‌ها را تشخیص دهد. این روش در تشخیص آندومتریوز و بیماری التهابی لگن بسیار مؤثر است.
درمان دردهای رحمی – تخمدانی به عوامل مختلفی از قبیل علت درد، شدت درد و اینکه درد هر چند وقت یکبار ایجاد می‌شود، بستگی دارد. رویکردهای درمانی عبارتند از:
- درمان دارویی برای کنترل درد و درمان در شرایط خاص
- درمان جراحی: اغلب از جراحی‌های کم تهاجم استفاده می‌شود. وقتی که درمان دارویی شکست می‌خورد از روش درمان جراحی استفاده می‌شود.
- تزریقات نقطه‌ای و انواع دیگر بلوک اعصاب